امروز با یکی از موسوی چی ها  بحث می کردم. سعی داشتم به راه بیاورمش تا بیعتی بکند. خیلی زور زدم آخر دقت کردم دیدم نرود میخ آهنی در سنگ. با اینکه دو حرف ساکن کنار هم ثقیل است، اما باید گفت: خیلی دگم بود.

فکر می کرد آقا محبوبیتش را از دست داده است. البته مطمئن نیستم که فکر می کرد یا نه. از اینکه به متفکرین توهین شد ببخشید.

بعد این توهمات بی اصل و ریشه یاد صحبت شهید حسن باقری افتادم:

...اگر امام صادق-علیه السلام-یک شیعه تنوری مثل هارون مکی داشت،

الان ولایت فقیه صدها بسیجی دارد که به یک اشاره مولایشان به قلب آتش می زنند.

این بسیجی ها پدیده ی جدید خلقت اند...

تصویر امام عزیزمان را در دهه ی فجر بیشتر می بینم،صدایش را بیشتر می شنویم ولی امسال بیشتر از همیشه ...
 حضرت امام (ره):مسائلی بود که هیچ اراده ما در آن دخالت نداشت.هرچه بوده و تا حالا هر چه هست و از اول هر چه بوده با اراده خدا بود.من هیچ برای خودم یک چیزی عملی که خودم کرده باشم یک چیزی برای خودم قائل باشم نیستم ، برای شما هم نیستم.
صحبتها را گوش می دهی، اگر نمی دانستی وقتی به دنیا آمدی سایه آقا بر سر ملت بود،فکر می کردی امام این حرفها را به جریان نفاق اخیر میگوید. ادامه مطلب...

"قل لا یعلمُ مَن فِی السماواتِ و الارض الغیبَ الا الله..." سورة النَّمل-65
آیا به غیر از خدا کسی غیب آسمانها و زمین را میداند؟
استقراء نشان میدهد که پیش بینی های کیهان طی نزدیک به یک سال گذشته از مراحل فتنه ی اخیر چه قبل از انتخابات و چه بعد از آن و به گواهی نسخه های پیشین این روزنامه دقیقا همانگونه که پیش بینی شده بود اتفاق افتاد و اما این روزها مدعای دیگری را در رابطه با ایام دهه فجر در شماره19570 مطرح کرده است. از آنجایی که همه پیش بینی های کیهان از مراحل فتنه اتفاق افتاده پس احتمال اینکه مسئولان این روزنامه بدون دلیل تیری را در تاریکی به سمت هدف رها کرده باشند و پیش بینیشان درست از آب در آمده باشد نیست و دیگر احتمال آنکه از غیب(منظور آنچه پنهان است و مسلما دلیلی بر آن نمیتوان یافت) مطالبی را بدانند هم نخواهد بود. و 5 پیش بینی کیهان از عملکرد سران فتنه درایام دهه فجر:ادامه مطلب...

مرد آمد. و ساعت ها با لاله صحبت کرد. لاله را با آن همه حرف های به ظاهر قشنگ خودش تنها گذاشت. و رفت. و انگار دنبال لاله ای دیگر می گشت. فردای آن روز دو باره آمد. لاله را نوازش می کرد و حرفهای دی روز را زیباتر بیان می نمود. می گفت:«مرگ از آزاد نبودن به تر است.» قفس را می کوبید و رهایی را تجلیل می کرد. طوری حرف می زد انگار خودش برای آزادی مرده است و این روح اوست که دارد حرف می زند. همه حرفهایش البته قشنگ بود و دلچسب. رویایی و عارفانه. اما وقتی به مرحله عمل می رسید... نه این که اهل عمل نباشد و پای حرفش نایستد. نه. اما می فهمیدیم که نه می داند آزادی چیست نه قفس. عزت و ذلت را قاطی کرده بود و مرگ را از خود کشی تمییز نمی داد.ادامه مطلب...